Z początkiem roku szkolnego wielu rodziców zastanawia się, czy ich OCZEKIWANIA wobec dzieci są adekwatne.

Są tacy, którzy uważają, że DZIECIŃSTWO jest po to, żeby się bawić i czerpać radość z życia. Tacy rodzice często zgłaszają się do psychologa z nastolatkiem, który nie chce się angażować w obowiązki domowe i odmawia współpracy.

Inni często wprowadzają liczne obowiązki w życie dziecka, a wręcz wymagają od niego za dużo. Wtedy zazwyczaj takie dziecko zgłasza się do psychologa jako młody dorosły, który czuje na sobie presję i nie umie czerpać przyjemności z różnych aktywności.

Nauka SAMODZIELNOŚCI to jedna z kluczowych kompetencji, jakich rodzic może nauczyć dziecko.

Na co warto zwrócić uwagę?

– BĄDŹ CIERPLIWY: dziecko będzie wykonywało czynności dużo wolniej i mniej dokładnie niż Ty

– USTAL, CO DZIECKO CHCE ROBIĆ: dzieci mają naturalną tendencję do zaangażowania i współpracy, daj dziecku wybór aktywności

– WSPÓLNIE ZAPLANUJCIE, KIEDY COŚ ZOSTANIE WYKONANE: ucz dziecko, w jaki sposób można tworzyć harmonogramy dnia lub planować różne dzienne aktywności

– CO JAKIŚ CZAS ZMIENIAJ OBOWIĄZKI: dzieci szybko się nudzą, chętniej angażują się w wyzwania

Co potrafi dziecko w różnym wieku? Kilka przykładów:

2-3 lata

– zbiera i odkłada na miejsce zabawki

– ściera kurz

– rozpakowanie zakupów

4-6 lat

– ścieli łóżko

– sortuje pranie

– karmi domowe zwierzęta

– nakrywa i sprząta ze stołu

– podlewa kwiaty

7-9 lat

– sprząta swój pokój

– rozwiesza i składa pranie

– wyrzuca śmieci

– odkurza

10 lat

– obsługuje pralkę

– przygotowuje kompletny posiłek

– myje samochód