Wbrew powszechnej opinii osoba CIERPIĄCA na depresję to nie tylko ta smutna, której nic nie chce się robić. Bardzo często osoby z depresją są tuż obok Ciebie, uśmiechają się i wydają się BARDZO DOBRZE FUNKCJONOWAĆ. Mają pracę i rodzinę, może wrzucają wakacyjne zdjęcia, na których się uśmiechają. Być może sam działasz w ten sposób, aby UKRYĆ to, z czym MĘCZYSZ się na co dzień.
Wiele osób zastanawia się, czy RZECZYWIŚCIE cierpi na depresję. Dotyka ona około 7% populacji ogólnej, z przewagą KOBIET w stosunku 2:1. Samobójstwa jednak znacznie częściej popełniają MĘŻCZYŹNI.
Po czym POZNAĆ depresję?
– obniżenie nastroju (stałe, niezależne od bieżących wydarzeń),
– ubytek energii,
– zmniejszenie aktywności i zainteresowań,
– trudności z wykonywaniem codziennych obowiązków,
– zmniejszone odczuwanie przyjemności,
– trudności z koncentracją,
– szybka męczliwość,
– zaburzenia snu,
– utrata apetytu (i utrata masy ciała),
– utrata libido,
– niska samoocena i pewność siebie,
– poczucie winy i małej wartości,
– myśli i próby samobójcze.
Poniżej zamieszczam KWESTIONARIUSZ depresji, który możesz wykonać samodzielnie. Pamiętaj jednak, że nie stanowi on pełnej diagnozy, lecz wskazuje obecność i nasilenie różnych objawów. W celu uzyskania szczegółowej diagnozy i specjalistycznej pomocy najlepiej zgłosić się do psychologa, psychoterapeuty (w trudniejszych przypadkach) lub psychiatry (jeśli jest potrzeba leczenia farmakologicznego). Jeśli punkt dotyczący myśli i prób SAMOBÓJCZYCH dotyczy Ciebie – nie czekaj i udaj się po POMOC. Z depresji naprawdę można się WYLECZYĆ. Jest nadzieja.
Maksymalna liczba punktów, jaką można uzyskać w tym teście, to 100. Taki wynik wskazywałby na najcięższą z możliwych depresji.
Im wyższy wynik, tym CIĘŻSZA depresja i gorsze samopoczucie emocjonalne. Jeśli uzyskałeś wynik powyżej 10 punktów, MOŻESZ skorzystać z pomocy psychologa, ponieważ depresja zazwyczaj dość szybko się rozwija. Im wcześniej zaczniesz DZIAŁAĆ, tym szybciej sobie z nią poradzisz. Jeśli uzyskałeś powyżej 25 punktów lub masz myśli samobójcze, powinieneś NATYCHMIAST poprosić o poradę psychologa, psychoterapeutę lub psychiatrę.